در حال حاضر به سختی می توان پاسخی به این سوال داد چراکه جریان اصلاحات بازی بسیار پیچیده ای را برای حضور در ۱۴۰۰ آغاز کرده است و شخصیت های این جریان روایت های متفاوت و بعضا منتاقضی را این حضور نقل می کنند؛ اکنون اما لازم است بدانیم که براساس آخرین رصدها کدام گروه از اصلاح طلبان چه استراتژی پیشنهادی ای را ارائه داده اند. حزب کارگزاران اما به نظر می رسد به سمت «#نامزد_نیابتی» گرایش دارد و بر روی نام علی لاریجانی سرمایه گزاری کرده است.

اسماعیل گرامی مقدم به عنوان سخنگوی حزب اعتماد ملی تاکید کرده که اصلاح طلبان علیرغم ورود انتخاباتی با سازوکار نهاد اجماع ساز، اگر «نامزدهای کاملا اصلاح طلب» تاییدصلاحیت نشود از نامزدی که هویت اصلاح‌طلبی ندارد حمایت نمی کنند. مصطفی تاج زاده نیز از اینگونه مواضع حمایت کرده است. نماینده گروه سوم که دیدگاهشان بیشتر به تحریم انتخابات نزدیک است و هر از چندگاهی نظام را به «کناره گیری از انتخابات» تهدید می کنند سعید حجاریان است که اخیرا در توئیتری «#کنشگری_مجازی» خود را نیز آغاز کرده است. در نهایت کاملا قابل پیش بینی است که در نهایت این نظرات متفاوت به یک «استراتژی واحد و مورد اجماع» ختم می شود اما برای نتیجه نهایی باید حداقل دو ماه دیگر صبر کرد.