برچیده شدن قلیان از سطح شهر دزفول امری ضروریست

آشکار است که نمی‌توان دست روی دست گذاشت و افزایش آمارهای نامطلوب عرصه قلیان ها درسطح دزفول را نگریست.
به گزارش دزمهراب،تجربیاتی که گاه به تغییر قانون و مداخله نیروی انتظامی و مهر و موم کردن محل کسب متخلفان هم می‌رسید، ولی امروز می‌توان به سادگی دریافت که موفق نبوده‌اند.
قلیان اختراع شومی بود که متاسفانه پیشینه تاریخی آن به ایران و هند بر می گردد تقریباً تمامی قوانین بر روی ضرر‌ها و مصرف سیگار متمرکز بوده و به همین دلیل مصرف قلیان به عنوان یک باور اشتباه مبنی بر اینکه مصرف دخانیات بهداشتی است در جامعه شکل گرفته است در حالی که به هیچ وجه اینگونه نیست.
بدیهی است یکی از دلایل بسیار مهم صدور فتوا نفع و خیر و صلاح مردم مسلمان از نگاه مرجعیت در زمان گذشته بود و چه بسا که اگر این اتفاق نمی افتاد مردم ایران باید هزینه های گزاف دیگری را متحمل می شدند.
اما به نظر می آید پس از آن سالها اکنون بار دیگر قلیان از دروازه ای دیگر تبدیل به یک دشمن خطرناک برای جامعه ایرانی شده است.
ساماندهی یک “جنبش ملی مبارزه با قلیان” قلیان تبدیل به تفریحی شده که هر روز ‏فاصله جوانان را با مرگ کمتر و کمتر می کند و با ظاهر موجه خود حتی در میان زنان و دختران ما نیز محبوبیت پیدا کرد؛ آنگونه که شاید تبدیل به اولین انتخاب برای تفریح در برخی از خانواده ها شده باشد.
پیامد این معضل اجتماعی؛ سرعت رشد ابتلا به سرطان در کشور است طوریکه کشور ما ‏بالاترین ‏روند رشد ابتلا به سرطان را در ‏دنیا داراست. و گفته می شود ۳۰ درصد مرگهای ناشی از سرطان مستقیما با ‏دخانیات در ارتباط است.
به گفته کارشناسان اجتماعی ،این تفریح مرگ آور ۴۶ برابر سیگار سرطان زا است و سالانه میلیاردها تومان از بودجه ها و یارانه های درمانی کشور را می بلعد.
کارشناسان اجتماعی نیز قلیان را دروازه ورود به ناهنجاریهای دیگر می دانند و کم نیستند افراد گرفتار شده در افیون مواد مخدر که سرآغاز کارشان را استفاده از قلیان در خانواده عنوان می کنند.
از طرفی آمارها صعود گرایش نوجوانان و جوانان به قلیان نشان می دهد که کارهای فرهنگی و حتی برخوردهای قانونی هم نتوانسته مانعی برای رشد مصرف قلیان در جامعه باشد.
با نگاهی اجمالی به این پدیده شوم که خطرات آن کمتر از رخنه استعمار و نابودی منابع کشور نیست به این نتیجه می رسیم که شاید ‏وقت آن رسیده باشد که با ساماندهی یک “جنبش ملی مبارزه با قلیان” از همه ظرفیتهای فرهنگی، قانونی و حتی دخالت علما برجسته کشور استفاده کنیم تا شاید باری دیگر قلیان ها شکسته شود.
براستی دزفول زیبا است اما دربعضی ازجای جای آن مثل منطقه علی کله ورعنا و پارک ها فقط دود و دم و «کرکر» قلیان خودنمایی می‌کند.
مهم نیست طرحی که مسئولان شهرستان نامش را سالم‌سازی گذاشته باشند، برایش ستاد و عنوان و مسئولیت درست کرده باشند، آغاز شده باشد یا نه…
نکته اینکه پارک های دزفول هستند و مردم خود را با هر وسیله‌ای به این تفریحگاه ها می‌رسانند….، اینکه پارک ها را فقط به تابستان و یک ماه های بعد تابستان و… محدود کنیم درست است یا خیر قضاوتش با ما نیست، اما بعضی ها خیلی وقت است که دیگر فقط روز آفتابی برای شنا وتفریح به رودخانه وپارک هانمی‌آیند، برای فرار از مشکلات ریز و درشت زندگی، برای دورهم نشستن و گل‌گشت ظهرگانه هوای خوش و یا برای قلیان کشیدن….
الان پارک های این شهر گوشه مکانی تفریحی است برای خیلی ها، برای فرار از کار و خستگی، برای قلیان کشیدن، برای دورهم‌نشینی دوستانه، مهم نیست مکانی را که مسئولان آن را طرح سالم‌سازی رودخانه می‌دانند، علم کرده باشند یا نه…، و باز هم مهم نیست که رود دز در دزفول برای مردمش با جذب گردشگر اقتصادی است یا نه….
اینجا دزفول است در یک ‌روزتعطیلی وافتابی، ساحل وپارک ها که مملو از مسافرانی است که می‌توان از پلاک خودروهای آنها فهمید که فقط دزفولی نیستند، از هر کجای این دیار پهناور آمده‌اند.
تنها چیزی که با ورود به پارک ها و تفریحگاه های دزفول بیش از بقیه خودنمایی می‌کند قلیان دربین جوان، نوجوان وبزرگترهاست.
اینها گفته مسئولانی است که از این پس ادعا دارند رودخانه صاحب متولی است و باید زیرساخت‌های آن فراهم شود.
به گفته یکی از مسافران که از استان اصفهان به دزفول آمده است، دزفول زیبا،و رود دزبی‌کران است و جزر، مد و سکوتی که فقط با کوبیدن آب به ساحل شکسته می‌شود زیبا است اما در این منطقه دود و دم قلیان و صدای «کُرکُر» دمیدن در قلیان سکوت را می‌شکند که دیگر زن و مرد و دختر و پسر ندارد در هر شرایط سنی در قلیان می‌دمند، آخر دیگر قلیان به عنوان یک وسیله تفریحی مدرن شده است….
سیدحبیب پژوهیده