مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه دستورات الهی، دستوراتی است که بر اساس فطرت انسانها و متناسب با حیات آنها تدوین شده است، عمل بر محور رضایت خدا و دخالت نکردن خواستههای نفس را بارزترین نمود تجلی توحید در عمل انسان دانست.
محمد حاجیخلف، مدرس حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) شعبه خوزستان، با اشاره به آیه «وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئًا؛ و خدا را بپرستید و چیزى را با او شریک مگردانید» (نساء/36) در خصوص نمودهای توحید عملی در زندگی روزمره موحدان اظهار کرد: توحید عملی به این معناست که اعمال و کردار انسان خداپرست و مؤمن فقط به خاطر رضایت خدا انجام شود بهگونهای که اگر بخواهد کسی یا چیزی را با خدا شریک قرار دهد، چنین فردی از توحید خارج است.
توحید در تلاش برای رسیدن به رضایت خدا نمود مییابد
وی با بیان اینکه توحید در اعمال و کردار انسان در تلاش او برای رسیدن به رضایت خدا نمود پیدا میکند، اضافه کرد: اگر نفس انسان دخالت کرد و عملی را که انجام داد، مقداری از آن برای خدا و مقداری برای نفس باشد، از توحید عملی خارج شده است. توحید عملی دقیقاً در تمام ارکان زندگی انسان از جزئی تا کلی وارد میشود. بهطور مثال انسانی که هر روز به محل کار خود میرود، اگر آنچه را بر عهده دارد برای رضایت انجام خواهد داد، قطعاً هم کار خود را خوب انجام خواهد داد، هم پاداش آن را دریافت میکند و هم رضایت مردم را بهدنبال خواهد داشت.
حاجیخلف ادامه داد: اگر همین شخص در انجام وظایف خود به اهداف دیگر از جمله رسیدن به پستهای بالاتر، خودنمایی و … بیندیشد، چنین فردی دچار مشکل میشود. اگر انسان در انجام وظایف خود، تمایلات هوای نفس را دخالت داد، خللهای جدی در زندگی خود ایجاد کرده است، در حقیقت در اینجا این نفس است که حاکم میشود و برای او مسیر حرکت را تعیین میکند؛ بهطور مثال در جایی که ارباب رجوع به او مراجعه میکند، کار فرد سرشناس را با سرعت و کامل انجام میدهد تا در جایی دیگر نفعی عایدش شود و کار دیگر افراد را با تأخیر و بهصورت ناقص انجام میدهد.
این مدرس حوزه و دانشگاه اظهار کرد: در اینجا هم در زندگی مردم خلل ایجاد میکند و هم از صراط مستقیمی که خداوند برای او قرار داده خارج شده و به جای پرستش خداوند، پرستش نفس را پیشه کرده است.
وی خاطرنشان کرد: انسان به محض اینکه با خدا زاویه یافت یعنی از رضایت خدا که باید صددرصد باشد، یک درجه به سمت نفس خود زاویه پیدا کرد، این یک درجه آنقدر شکاف ایجاد میکند که فاصله او را به صددرصد تبدیل میکند؛ چرا که ورود نفس در این قضایا انسان را درست در مسیری برخلاف رضایت خداوند قرار میدهد.
توحید و آثار آن در همه جزئیات زندگی ما دخالت دارد
این محقق دینی با بیان اینکه توحید و آثار آن در همه جزئیات زندگی ما دخالت دارد، با بیان مثالی افزود: اگر بخواهیم به دیگران احسان کنیم و رضایت خدا محور آن باشد، یک عمل خالص و شایسته در پیشگاه خداوند است و اگر نفس دخالت کرد، در این صورت از طرف مقابل انتظار تشکر و جبران وجود دارد و اگر این تشکر و جبران صورت نگیرد، عمل احسان قطع میشود یا آنکه به جهت توقع جبران، با دلسردی ادامه مییابد و گاه فرد احسانکننده در جایی این عمل را دنبال میکند که بداند رضایت نفس او و آنچه نفس بهدنبال آن است تأمین شود و اگر این شکاف در زندگی انسان ایجاد شد، زندگی او تحتالشعاع قرار میگیرد.
حاجیخلف: |
توحید عملی باعث میشود اثر موقت نوسانات زندگی؛ آمدنها، نیامدنها، داشتنها، نداشتنها و… حذف شود و زندگی همراه با آرامش و طمأنینهای شکل گیرد |
حاجیخلف با بیان اینکه انجام دادن کارها برای رضایت خدا، رضایت خود شخص و دیگران را در پی خواهد داشت، بر آموزش این رفتار تأکید کرد و گفت: از دوران کودکی و پیش از ورود کودکان به مدرسه، باید به آنها یاد بدهیم که در انجام امور خود، رضایت خداوند را در نظر بگیرند؛ چرا که این امر در همه جزئیات زندگی آنها تأثیر دارد. بسیاری از اتفاقات و نوساناتی که در زندگی ما رخ میدهد، بهطور مثال ناراحتی در صورت از دست دادن چیزی، خوشحالی در صورت به دست آوردن موفقیت یا نفعی، نگرانیها، ناامیدیها و … اگر توحید عملی را در این زمینهها داشته باشیم این نوسانات از زندگی ما حذف میشود، توحید عملی باعث میشود این نوسانات زندگی؛ آمدنها، نیامدنها، داشتنها، نداشتنها، زندگی به مراد باشد یا بر خلاف آن و … حذف شود و زندگی همراه با آرامش و طمأنینهای شکل گیرد و اضطرابها و تشویشهایی که امروزه در زندگی انسان وجود دارد حذف شود.
وی در پاسخ به اینکه پیشفرض اولیه کسی که در همه امور زندگی خود رضایت پروردگار خود را در نظر دارد چیست، گفت: در زندگی خود وقتی کالایی میخریم، سازنده آن کالا دستورات لازم را برای بهتر و صحیح کارکردن آن به اطلاع ما میرساند، کاتالوگی در اختیار ما میگذارد که در زمان کار با این ماشین، از آن استفاده کنیم؛ بنابراین وقتی گفته میشود رضایت خدا یعنی آنکه ما به دستورات خدا که از همگان نسبت به انسانها، آشنایی بیشتر دارد و قوانین او بر اساس فطرت است، عمل کنیم.
این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه دستورات الهی، دستوراتی است که بر اساس فطرت انسانها و متناسب با حیات آنها تدوین شده است، در پایان خاطرنشان کرد: اگر انسان اعمالی را که خداوند به آنها دستور داده یا از آنها نهی کرده انجام دهد قطعاً دچار خسران و زیان نمیشود و در این صورت خشنودی، خدا مردم و خود را دارد؛ چرا که دیگر توقعات، موانع و نگرانیهایی که از بیرون بر وی تحمیل میشود، اثری بر او نخواهد داشت.
ایکنا