بی مقدمه میروم سر اصل مطلب و کوتاه و موجز می نویسم. در آستانه 22 بهمن 93 هستیم و میخواهیم پیروزی اسلام بر کفر و خون بر شمشیر را در ایران عزیز گرامی بداریم. صد البته اگر راهپیمایی 22 بهمن در ایران نماد عدالت خواهی و اسلام خواهی و عزت و شرافت است، در دارالمؤمنین دزفول این راهپیمایی، پر معناتر و پر افتخارتر است.
این نور چلچراغ به خانه اگر رواست
بنگر که این چراغ به مسجد رواتر است
اما حرف من بر سر کیفیت برگزاری این مراسم و چنین مراسماتی است که متأسفانه در سالهای اخیر نزول کرده است. این را هم باید بگویم که انتقادات زیر صرفا جهت بهتر شدن کیفیت مراسم مطرح میشود و خدا شاهد است که غرضی در کار نبوده و نیست. هرچند می دانیم که برگزاری این مراسمات و راهپیمایی ها تلاش زیاد و هماهنگی های بسیاری میطلبد و به سهم خودمان از مسؤلین برگزاری متشکریم اما انتظار مردم شریف دزفول چیزی خارق العاده نیست که نتوان از پسش برآمد!
مثلا:
* تهیه یک سیستم صوتی مناسب که مدام در طول مسیر قطع و وصل نشود یک نیاز حداقلی برای راهپیمایی است.
* اصلا و ابدا لازم نیست شعار دهنده محترم، بارها و بارها از صدا و سیمای خوزستان تشکر و سپاسگذاری فراوان کند و منت سر مردم دزفول بگذارد که چه؟ صدا و سیما لطف فرموده اند و یک اکیپ برای فیلمبرداری به دزفول فرستاده اند.
صدا و سیمای خوزستان وظیفه اش است که بیاید و از ایستادگی در عین نجابت این مردم، با افتخار فیلمبرداری کند. مردم برای دیده شدن در قاب تلویزیون راهپیمایی نمی آیند که شعار دهنده محترم که در واقع نماینده مردم است و صدای آنان را در بلندگو فریاد میزند، بیاید و قربان صدقه چهار نفر برود که دارند وظیفه شان را انجام میدهند.
* شعار دهنده محترم باید دقت کند که در جمع مردمی بزرگ و بزرگوار دارد شعار میدهد و باید در انتخاب شعارها بسیار مراقب باشد. مثلا نباید شعار دهنده بگوید: امروز روز شکست کیه؟ کیه؟ کیه؟ و بعد انتظار داشته باشد همه مثل برنامه های عمو پورنگ یکصدا جواب بدهند: آمریکا!!!
مثل همه خلقون خدا! باید شعارهای زیبا و مرتبط داده شود تا مردم هم کوبنده پاسخ دهند.
* شعار دادن یک نوع ابراز و بیان عقیده است. یک امر به معروف و نهی از منکر است. یک فریاد بلند بر سر ظالمان است و یک حمایت از مظلوم است. شعار دادن و مشت گره کردن نباید برای کسی عار باشد. برعکس باید موجب افتخار باشد که کسی در کسوت عدالتخواهی و ظلم ستیزی شعار بدهد. بنابراین شایسته است برخی مسئولین و عزیزان که شعار دادن را در شأن خود نمیدانند لطف کرده و همپای مردم بصیر شعار بدهند و مشت گره کنند.
هر چند مردم عزیز دزفول بارها ثابت کرده اند که در باد و باران و آفتاب و جدیدا خاک و با سیستم صوتی و بی سیستم صوتی و کلا در هر شرایطی دین خودشان را به اسلام ادا میکنند اما ان شا الله به پاس قدردانی و احترام به این حضور خروشان و از سر بصیرت، حواشی و فرعیات موجب خدشه به اصل این حرکت نشود.
