به گزارش دزمهراب ۱۸۰ تن از اساتید، طلاب و روحانیت معزز حوزه علمیه دزفول، در نامه ای سرگشاده از سیاست گذاری های داخلی و خارجی دولت انتقاد کردند. در این نامه با اشاره به سخنانی از رییس جمهور آمده است: «سیاست صلح کلی و مداهنه با دشمنان آنان را جری تر نموده است. علاوه بر رجزخوانی های پیوسته آمریکا و اسرائیل اخیرا کشورهایی مثل عربستان سعودی نیز ما را تهدید می کنند. این سیاست نرمش در مقابل ستمگران و درشتی با دوستان بالاخره عزت ما را مخدوش نموده است که نمونه کامل آن در واقعه منا رخ داد.»
متن کامل این نامه به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
مقام عالی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
حجت الاسلام و المسلمین جناب دکتر حسن روحانی
سلام علیکم و رحمت الله و برکاته
با تبریک اعیاد بزرگ قربان و غدیر و تشکر از زحمات جنابعالی و هیئت محترم دولت احتراما به عرض عالی می رساند ما طلاب و اساتید حوزه علمیه دزفول از آن مقام عالی که در کسوت مبارک روحانیت هستند به مقتضای شان روحانی انتظارات ویژه ای داریم. عملکرد دولت در طول این مدت باعث ایجاد ابهاماتی شده و در همین راستا چند پرسشی از آن مقام عالی مطرح گردیده. طبعا همانگونه که بارها فرمودید از نقد منصفانه و منطقی استقبال می فرمائید:
اول: جنابعالی در دی ماه ۱۳۹۳ فرمودید: «ما باید اسلام رحمانی و اعتدالی را به جهان معرفی نمائیم.» همانطور که مستحضر هستید امام خمینی(ره) و بنیان گذار این نظام مقدس در توصیف مانیفست نظام جمهوری اسلامی ایران فرمودند «اسلام ناب محمدی». آیا اسلام رحمانی شامل دفاع از مظلوم و جهاد در راه خدا می شود یا خیر؟ اساسا فرق اسلام رحمانی شما و اسلام ناب محمدی امام خمینی(ره) در چیست؟ آیا فقط عناوین فرق می کند یا معنا و مفهوم هم متفاوت است؟ آیا جهاد و شهادت و ایستادگی در مقابل نظام سلطه و ستمگران خون آشام بین المللی در قالب اسلام رحمانی می گنجد یا خیر؟!
دوم: جناب آقای رییس جمهور؛ حضرت عالی در اردیبهشت ۹۲ در دانشگاه صنعتی شریف فرمودید: «آمریکایی ها کدخدای ده هستند؛ با کدخدا بستن راحت تر است!» این در حالی است که امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب بارها فرمودند: «آمریکا شیطان بزرگ است.» بی شک تضاد آشکاری بین دیدگاه شما و امام خمینی(ره) هست. آیا این سبق لسان یا استهزای نسبت به شیطان بزرگ بوده است؟ اگر شیطان بزرگ کدخدای جهان باشد قاعدتا ملت های دیگر باید رعیت او باشند؟ غیر از این است؟
سوم: جناب آقای روحانی؛ جنابعالی در تیرماه ۹۳ فرمودید: «ما نیازمند به ادامه راه صلح و ثبات امام حسن مجتبی(ع) هستیم» همه می دانیم که ملت ما و مسئولان و نخبگان ما خیانت و خودباختگی اصحاب امام حسن(ع) را ندارند. چرا ایران باید در مقابل معاویه زمان کوتاه بیاید؟ آیا در ملت شریف ایران اراده ای که بتواند با عزت در مقابل فرعون ها و معاویه های زمان بایستد نمی بینید؟
چهارم: حضرت مستطاب، ریاست محترم جمهور؛ از شئون اصلی روحانیت امر به معروف و نهی از منکر است و شما بحمدالله در کسوت روحانیت و جایگاه بزرگ علما ایستاده اید. از ابتدای اردیبهشت ۹۴ قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر توسط رئیس مجلس شورای اسلامی به ریاست جمهوری ابلاغ شده است، ولی حضرتعالی تاکنون این قانون را برای اجرا ابلاغ نفرموده اید. درنگ شما برای چیست؟ آیا مصلحتی در این درنگ هست؟ چرا قانون حمایت از آمران به معروف که از آرزوهای روحانیت بوده است نباید اجرایی شود؟
پنجم: جناب آقای رئیس جمهور؛ از لوازم کاری و عاطفی روحانیت سعه صدر، حلم و بردباری و تاکید بر اخلاق است. عناوینی مانند بی سواد، بی شناسنامه، افراطی، خشونت گر، قلیل و جهنمی برای منتقدین برازنده یک عالم روحانی نیست. آیا بهتر نیست کسانی که در مقابل زیاده خواهی های آمریکا ایستاده اند و از صمیم دل به ایران علاقه مند هستند، ولو منتقد باشند دفع و سرکوب نشوند؟
ششم: جناب آقای رئیس جمهور؛ شما با اسلام کاملا آشنائید که در همه امور اجتماعی و سیاسی حرف و ایده نو دارد. چرا در تمامی نطق مفصل شما در سازمان ملل باورهای نوین اسلامی هیچ نمودی نداشت؟ دریغ، حتی یک بار از انقلاب بزرگ اسلامی ایران یاد نکردید. آیا واقعا اسلام و تشیع و انقلاب ما سخنی تازه و نو ندارد؟ نیک می دانید از آرزوهای بزرگ عالمان و متفکران دنیای اسلام این بوده که بتوانند از تریبون های پر مخاطب بین المللی ندای روانبخش اسلام را به گوش تشنگان حقیقت برسانند. این در کف تدبیر شما بود، ولی از اسلام و تشیع اثری در سخنان مبسوط شما نبود. اگر جهان سخن اسلام را از شما نشنود از چه کسی بشنود؟
هفتم: جناب آقای رئیس جمهور؛ حضرت عالی محرم اسرار ملت بزرگ ایران هستید، اما در چند نوبت برای ابرام و اصرار در موضوع توافق هسته ای مسائلی مانند خزانه خالی، رکود اقتصادی، آب خوردن و امثال اینها را گفته و به تحریم وابسته کرده اید. بر فرض که اینگونه باشد، آیا صلاح است که اینها را در منظر و در مقابل دوربین های دشمنان بگوییم و ۸۰ میلیون مومن را مستاصل و خوار شده نشان دهیم؟
هشتم: جناب رئیس جمهور به نظر می رسد سیاست صلح کلی و مداهنه با دشمنان آنان را جری تر نموده است. علاوه بر رجزخوانی های پیوسته آمریکا و اسرائیل اخیرا کشورهایی مثل عربستان سعودی نیز ما را تهدید می کنند. این سیاست نرمش در مقابل ستمگران و درشتی با دوستان بالاخره عزت ما را مخدوش نموده است که نمونه کامل آن در واقعه منا رخ داد. اگر در نیمه فروردین ۹۴ که به دو نوجوان هتک حرمت شد جواب مناسب داده می شد شاید واقعه جرثقیل در مسجد الحرام و کشتار ده ها طواف کننده اتفاق نمی افتاد. و اگر زمانی که ۱۱ زائر ایرانی در کنار کعبه شهید شدند پیگیری سریع و جدی می شد واقعه منا رخ نمی داد. و زمانی که واقعه منا رخ داد، زخمی ها و آسیب دیدگان ۵ ساعت در آفتاب با حالت تشنه رها نمی شدند. اگر تذکر و هشدار جدی مقام معظم رهبری نبود شاید اجساد مطهر حجاج را با اهانت در عربستان دفن می کردند.
جناب آقای روحانی
با تقدیر و تشکر دوباره از زحمات شما و همکاران تان در اداره کشور. یادآور می شود که روحانیت دزفول به احزاب و جریانات سیاسی وابستگی ندارد و آنچه گفته می شود از سر دردمندی و دغدغه دین و انقلاب است. لذا امید است که در بعضی از سیاست ها تجدیدنظر شده و یا حداقل پاسخ مناسبی به سوالات ما داده شود.
توفیقات روزافزون را برای جنابعالی و همکاران تان از خداوند متعال مسئلت داریم
روحانیون، اساتید و طلاب حوزه علمیه دزفول
