متن زیر آخرین نامه شهید سیدحسین علم الهدی است. این نامه خطاب به آیت الله خامنه ای (نماینده امام در شورای عالی دفاع) در دی ماه ۱۳۵۹ پیش از تصرف هویزه توسط نیروهای عراقی نگاشته شده است.
به نظر من تنها دلیلی که دشمن تاکنون هویزه را تسخیر نکرده، این است که اگر دشمن سوسنگرد را تسخیر کند، هویزه طبعا در اختیارش خواهد بود. لذا دلیلی نمی بیند که نیرو صرف هویزه کند و هویزه را تابع سوسنگرد می داند، که هست، ولی اگر دشمن نتواند سوسنگرد را تسخیر کند، یقینا به هویزه در طول زمستان قناعت خواهد کرد. اگر به هویزه نرسیم و رسیدگی نشود، درست همانند محاصره سوسنگرد، تعدادی از برادران مومن را از دست خواهیم داد. شرایط فعلی هویزه دقیقا مشابه وضعیت سوسنگرد است، در فاصله زمانی محاصره اول و دوم سوسنگرد. البته من به عنوان فرمانده سپاه هویزه ، با ۶۲ نفر پاسداری که ۲۲ نفرشان غیرمسلحند: تا آخرین قطره خونمان با همان ژ،۳ و کلاش دفاع خواهیم کرد.
البته مهمات ما ۲ عدد آرپی جی (که یکیش خراب است) و یک عدد تیربار ژ۳ و ۴۰ عدد کلاش و ژ۳ است .
نیازها:
۱ ، ۲۰ قبضه آر. پی . جی
۲ ، ۴۰ قبضه ژ،۳
۳ ، ۲ قبضه خمپاره ۱۲۰
۴ ، ۶ قبضه خمپاره ۶۰
۵ ، ۶ قبضه خمپاره ۸۱
۶ ، ۲ موشک دراگون
۷ ، یک دستگاه بیل مکانیکی
۸ ، یک دستگاه بلدوزر
پیشنهادات اینجانب سیدحسین علم الهدی، مسئول حفاظت جاده هویزه سوسنگرد و مسئول سپاه هویزه: ما باید یک خط آتش قوی با استفاده از انواع خمپاره ها و موشک دراگون در دو سمت شمال شرقی وجنوب شرقی هویزه قرار دهیم، به دو جهت:
الف: هنگامی که تانک های دشمن در زمان شکست درحال فرارند، توسط این آتش محاصره شوند.
مانند روز دوشنبه که تانک های دشمن درحال فرار از نزدیک هویزه عبور کردند، اما چون ما آرپی جی و خمپاره نداشتیم، نتوانستیم وارد عمل شویم.
ب: اگر دشمن بخواهد هویزه را تبدیل به پایگاه زمستانی خود کند و به سوی هویزه حمله ور شود، این آتش از هویزه دفاع خواهد کرد. اطراف هویزه نیاز به حفر کانال و خندق و سنگر دارد، جاده سوسنگرد هویزه باید کاملا حفاظت شود، خصوصا در قسمت غربی روستای ساریه… هویزه رابطه آن با سپاه مشخص گردد.
جهان