متن زير آخرين نامه شهيد سيدحسين علم الهدي است. اين نامه خطاب به آيت الله خامنه اي (نماينده امام در شوراي عالي دفاع) در دي ماه ۱۳۵۹ پيش از تصرف هويزه توسط نيروهاي عراقي نگاشته شده است.

به نظر من تنها دليلي كه دشمن تاكنون هويزه را تسخير نكرده، اين است كه اگر دشمن سوسنگرد را تسخير كند، هويزه طبعا در اختيارش خواهد بود. لذا دليلي نمي بيند كه نيرو صرف هويزه كند و هويزه را تابع سوسنگرد مي داند، كه هست، ولي اگر دشمن نتواند سوسنگرد را تسخير كند، يقينا به هويزه در طول زمستان قناعت خواهد كرد. اگر به هويزه نرسيم و رسيدگي نشود، درست همانند محاصره سوسنگرد، تعدادي از برادران مومن را از دست خواهيم داد. شرايط فعلي هويزه دقيقا مشابه وضعيت سوسنگرد است، در فاصله زماني محاصره اول و دوم سوسنگرد. البته من به عنوان فرمانده سپاه هويزه ، با ۶۲ نفر پاسداري كه ۲۲ نفرشان غيرمسلحند: تا آخرين قطره خونمان با همان ژ،۳ و كلاش دفاع خواهيم كرد.

البته مهمات ما ۲ عدد آرپي جي (كه يكيش خراب است) و يك عدد تيربار ژ۳ و ۴۰ عدد كلاش و ژ۳ است .

نيازها:
۱ ، ۲۰ قبضه آر. پي . جي
۲ ، ۴۰ قبضه ژ،۳
۳ ، ۲ قبضه خمپاره ۱۲۰
۴ ، ۶ قبضه خمپاره ۶۰
۵ ، ۶ قبضه خمپاره ۸۱
۶ ، ۲ موشك دراگون
۷ ، يك دستگاه بيل مكانيكي
۸ ، يك دستگاه بلدوزر

پيشنهادات اينجانب سيدحسين علم الهدي، مسئول حفاظت جاده هويزه سوسنگرد و مسئول سپاه هويزه: ما بايد يك خط آتش قوي با استفاده از انواع خمپاره ها و موشك دراگون در دو سمت شمال شرقي وجنوب شرقي هويزه قرار دهيم، به دو جهت:

الف: هنگامي كه تانك هاي دشمن در زمان شكست درحال فرارند، توسط اين آتش محاصره شوند.

مانند روز دوشنبه كه تانك هاي دشمن درحال فرار از نزديك هويزه عبور كردند، اما چون ما آرپي جي و خمپاره نداشتيم، نتوانستيم وارد عمل شويم.

ب: اگر دشمن بخواهد هويزه را تبديل به پايگاه زمستاني خود كند و به سوي هويزه حمله ور شود، اين آتش از هويزه دفاع خواهد كرد. اطراف هويزه نياز به حفر كانال و خندق و سنگر دارد، جاده سوسنگرد هويزه بايد كاملا حفاظت شود، خصوصا در قسمت غربي روستاي ساريه… هويزه رابطه آن با سپاه مشخص گردد.

جهان