چله نشین حسین علیه السلام

یا حسین (ع) ما چله‌نشینان توایم؛ چله‌نشینان غم و اندوهت، چله‌نشینان شهادتت، چله‌نشینان مظلومیتت.
یا حسین(ع) ما چله‌نشینان توایم؛ چله‌نشین عزای کودکی که به جای شیر، تیر خورد؛ چله نشین دست‌هایی که راوی جوانمردی و ادب گردید، چله‌نشین پیامبر مکرر کربلا، اکبر(ع)؛ چله نشین عبدالله ابن الحسن(ع) که بر سینه‌ات جان داد؛ چله نشین قاسم(ع) و توصیف شیرین‌تر از عسلش از مرگ؛ چله‌نشین زینب(ع) و صبوریش، چله‌نشین مردانی که آرزویشان هزار بار مرگ در رکاب تو بود، چله نشین صبوری، چله نشین سخاوت، چله‌نشین شجاعت، چله‌نشین جوانمردی، ایثار، صداقت، خوبی، صفا، دوستی، مهربانی و در یک کلام ما چهل روز عزادار و چله‌نشین حسینیم که حسین یعنی آخر همه‌ی زیبایی‌ها و امام همه‌ی خوبی‌ها و بزرگواری ها.
یا حسین(ع) مایک اربعین عزادار توایم، چهل روز است که سوگوار توایم، تو که اگر نه تنها چهل روز بلکه تمام عمرمان را به یادت سیاه‌ بپوشیم و بر سر و سینه زنیم باز هم کم است و کاری نکرده‌ایم.
یا حسین(ع) ما چله‌نشین توایم؛ تو که لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَهِ وَحَیْرَهِ الضَّلالَهِ*؛ تو که جانت را در راه خدا دادی تا بشریت را از گرداب‌های جهالت و نادانی و سرگردانی و گمراهی برهانی. که اگر تو نبودی هنوز و همیشه سهم هستی حیرانی بود و سرگردانی. تو سرگردان شدی و سر،گردان شدی تا ما سر گردان نباشیم.
یا حسین(ع) ما تمام عمر مرثیه خوان توایم توکه آن‌قدر کوشیدی تا در تاریکستان هستی چراغ هدایت باشی و در طوفان‌های سهمگین، کشتی نجات؛ تا این که وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى*؛ فریب‌خوردگان دنیا بر علیه تو هم‌پیمان شدند و به بهایی اندک آخرت خویش معامله نمودند و عجب معامله‌ی زیانباری کردند. آنان‌ که خشم ابدی خدا و رسول‌خدا(ص) و تو را به اندکی رضایت دروغین امامان گناه و نفاق و نار، برگزیدند. آنان که چشم بر حقیقت بستند و بی‌مهابا حتی پس از کشتنت برای این که از تو که نماینده‌ی بلافصل همه‌ی امامان هدایت بودی چیزی باقی نماند و صدایی از حنجره‌ات بیرون نیاید جسم پاک و شریفت را پایمال سم ستوران نمودند و سرت را بر نیزه منزل به منزل گردانیدند و به جشن و پایکوبی پرداختند.
یا حسین(ع) تو در دعوت مردم و هدایتشان جای هیچ عذر و بهانه‌ای نگذاشتی و بی‌دریغ، خیرخواهی کردی تا این‌که فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابراً مُحْتَسبا*؛ چون نپذیرفتند و دست از گمراهی نکشیدند، با شکیبایی و صبوری و رضایت به رضای الهی با آنان به مجاهده و نبرد پرداختی و در این راه نیز از هیچ چیز مضایقه ننمودی و خون پاک و مطهرت را در راه زنده‌نگهداشتن دین خدا هدیه کردی. اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللَّهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ حَمیداً وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً* گواهى می‌دهم که تو امانتدار خدایی و فرزند امانت‌دار خدا. گواهی می‌دهم که تو سعادتمند زیستى و با بزرگواری از دنیا رفتى و گمگشته و مظلوم شهید شدی.
اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً.
خدایا آنان که خون مطهرش را ریختند و حریم مقدسش را شکستند لعنت کن و به عذابی دردناک گرفتارشان نما. آمین.
*زیارت اربعین
عبدالکریم خاضعی نیا
مؤسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول