به گزارش رجانیوز، نوبخت با بیان اینکه آنها (منتقدان دولت) هر روز می‌خواهند یک مساله کوچک را تبدیل به سوژه کنند، تصریح کرد: «دولت درگیر مسائل بزرگی مثل مذاکرات و هدفمندی است و ما هم نباید وقت خود را صرف پاسخگویی به چنین مسائلی کنیم.»

این اظهارات عجیب از سوی آقای نوبخت که یادآور ادبیات چندماه قبل رییس جمهور در «بی سواد» خواندن منتقدان توافق ژنو است، در حالی بیان می شود که هر فرد منصفی می تواند به راحتی قضاوت کند آیا دولت خودش با دست خودش و با هزینه بیت المال مشغول به حاشیه سازی است و یا منتقدان دولت پول می گیرند تا برای دولت حاشیه سازی کنند؟

به عبارت دیگر، باید از دولت محترم، رییس جمهور و سخنگوی دولت سوال کرد آیا برگزاری یک برنامه پرحاشیه در کاخ سعد آباد به میزبانی همسر رییس جمهور، امری ضروری بوده است که حتما باید انجام می شده است؟ و اگر هم اصراری برای برگزاری این برنامه وجود داشته، حتما باید در کاخ سعد آباد و با حواشی خاص و اهدای سکه به برخی از حضار صورت می گرفته است؟

البته این اولین مورد از حواشی خودساخته دولت برای خودش نیست، بلکه مروری بر عملکرد 9 ماه گذشته دولت تدبیر و امید نشان می دهد بسیاری از وزرا و اعضای دولت تبحر خاصی در ایجاد حاشیه برای کلیت دولت دارند و به نظر می رسد اگر با منطق آقای نوبخت بخواهیم به مساله نگاه کنیم، ظاهرا این بعضی از وزرای دولت هستند که پول گرفته اند تا دائما برای دولت حاشیه سازی کنند!

به عنوان مثال، از همان روزهای آغاز به کار دولت، حضور تعدادی از وزرا در شبکه های اجتماعی فیلتر شده نشان داد برخی از دولتی ها علاقه ویژه ای به ایجاد حاشیه و انجام کارهای غیر طبیعی دارند. این مساله بویژه در عملکرد وزیر خارجه نمود آشکاری داشت که گاهی اوقات پاسخ برخی کامنت های طنز مخاطبان را هم می داد و در یک برهه زمانی نیز بعد از آنکه بر روی صفحه فیس بوک وی عبارات تندی علیه نظام جمهوری اسلامی نوشته شد، بلافاصله اعلام کرد که صفحه او مورد هک قرار گرفته است.

همان موقع نیز این پرسش بوجود آمد که اساسا وزیر خارجه یک کشور به چه علت اصرار دارد در یک شبکه اجتماعی که کنترل آن در دست مخالفان درجه یک نظام جمهوری اسلامی است، حاضر شود و از آن طریق با مخاطبان ارتباط برقرار کند؟ آیا بهتر نبود وی از طریق یک وب سایت رسمی به این کار می پرداخت؟

مورد دیگر، اصرار وزیر ارشاد بر دفن دو تن از خوانندگان مبتذل لس آنجلسی موسوم به گروه «سگ های زرد» در بهشت زهرای تهران و با هزینه بیت المال بود که واکنش های فراوانی را برانگیخت.

ماجرا از این قرار بود که سال گذشته پس از درگیری و قتل دو نفر از خوانندگان گروه سگ های زرد در آمریکا، با همکاری مسئولان وزارت ارشاد جنازه آنها در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران دفن شد. همان موقع سوالات فراوانی از وزیر ارشاد پرسیده شد که چرا افرادی که در سابقه کاری شان جز اقدامات مبتذل  وجود ندارد، باید با هزینه بیت المال در قطعه هنرمندان که ظرفیت کمی نیز دارد دفن شوند؟ آیا این کار در جهت الگو سازی نسبت به هنرمندان ارزشی و تعالی بخش جامعه است و یا در عمل تقدیر از ضد ارزش ها به اسم جامعه هنری محسوب می شود؟

مورد دیگر نیز انتشار خبر بازسازی بخشهایی از نهاد ریاست جمهوری طی روزهای گذشته و ساخت سونا در آن بوده است که حدود 7 میلیارد تومان هزینه در بر داشته است.

این خبر، مورد استناد حجه الاسلام حسینیان نماینده مردم تهران نیز قرار گرفت و در نطق روز سه شنبه 2 اردیبهشت 93 وی مورد اشاره قرار گفت: «آقای روحانی! آیا بهتر نیست به جای سخت‌گیری بر مردم، جلوی ولخرجی‌ها را بگیرید، بی‌سونا و استخر هم می‌شود برای مردم کار کرد.»

لازم به ذکر است که موارد مورد اشاره تنها بخشی از حواشی خودساخته دولتی ها طی 9 ماه گذشته بود که عمدتا نیز با هزینه بیت المال صورت گرفته و  به نظر می رسد سخنگوی محترم دولت نیز بهتر است به جای آنکه با حمله به منتقدان، آنها را به دریافت پول جهت حاشیه سازی برای دولت متهم کند، ضمن دیدن واقعیات و تغییر ادبیات خود، نسبت به ایجاد حواشی دولتی ها برای کلیت دولت، حساس تر بوده و به همکاران خود در این باب، توصیه های لازم را مطرح سازد.

و در نهایت درباره ضیافت اشرافی پر حاشیه نیز بهتر است دولت محترم ضمن پخش فیلم مراسم و همچنین ریز مخارج این برنامه، به جای کلی گویی و حمله به منتقدان، به سوالات افکار عمومی نسبت به این ماجرا پاسخ دهد.

رجانیوز