اگه تموم عالم دست به دست هم بدن، که نه!…حتی اگه یکیشون هم همت کنه و منو دعوت کنه به گناه، می‌پذیرم!
خدائیش عجب صبری داری خدای من! آخه اینم بنده ست که تو داری؟! این همه آدم بسازی و بعد هم جلوی چشمت راست راست بزنن زیر خدائیت؟!
هی داد می زنی: “یا ایها الانسان ” گوش کنید … هی! ” یا ایها المؤمنون” لااقل شما گوش کنید! …
… و ما مثلا مؤمنان که هر روز و هر روز حرفهات رو می‌خونیم…می‌شنویم…صدای زنگ موبایلمون حرفهای توئه… اول برنامه هامون حرفای توئه ….اما، شرمنده! وقت نداریم گوش کنیم!
از دست خودم خسته شدم…
میام. یه قدم سه روزه برمی دارم به سمتت و خودم رو پرت کنم تو بغلت. دستمو بگیر… بذار این قدم هام اونقدر بلند باشه که وقتی پشت سرم رو نگاه کردم، از سرزمین خودم چند سال نوری فاصله داشته باشم…
گفتی: “نخارون خودت رو! ” و تازه فهمیدم چه فکرهایی تا حالا قلقلکم می دادند… روحم چقدر می‌خاره!…
تمام خودم رو به خودت سپردم…
چه لذتی می بره دلی که مخاطب خاصش تو باشی: یا الله.
زهرا آراسته نیا
