حتما خبرِ نامه شورای شهر دزفول خطاب به دیدبان شفافیت و عدالت کشور را شنیده اید؛ این نامه که با هدفِ تحقیقوتفحص از عملکرد مالی شهرداری در پروژه قائم(باباحزقیل) نوشته شده و با مخالفتِ تعجب برانگیزِ ۳ عضو از شورا مواجه شده بود، یک بار دیگر بحث شفافیت را بر سر زبان ها انداخت.
اما به راستی راهِ ایجاد شفافیت در شورا و شهرداری دزفول چیست؟
آیا همین که شورای شهر، نامه ای را به دیدبان شفافیت و عدالت ارسال کند، یعنی واقعا به دنبال شفافیت است؟
واقعیت این است که با حلوا حلوا کردن، دهان شیرین نمی شود. چندین وقت است که مطالبه جمعی از مطالبه گران و رسانه ها، اجرای شفافیت در ریزهزینه ها و ریزدرآمدهای شهرداری دزفول بوده است؛ به طوری که طبق قانون شوراهای شهر و روستا، همه مردم بتوانند با مراجعه به یک سایت رسمی، از میزان و منابع هزینه ها و درآمدهای شهرداری مطلع شوند.
متاسفانه نه تنها به این مطالبه پاسخ روشنی داده نشده، بلکه با محدود کردن شفافیت به یک پروژه خاص(پروژه قائم) و پس از آن برگزاری آشتی کنان بین شهردار سابق و فعلی، به طور کلی مسئله به حاشیه رانده شد؛ حال آنکه مسئله شخصی نبوده که با آشتی کنان حل بشود؛ پای منافع و مسائل مردم وسط است که طبعا هیچ ارتباطی با مسائل سیاسی و غیره ندارد.
اگر اعضای شورا واقعا به دنبال ایجاد شفافیت هستند، قبل از هرچیز باید قانون را اجرا کنند و ترتیبی بدهند که تمام مردم به جزییات قراردادهای پیمانکاری، و نیز هزینه ها و درآمدهای شهرداری دسترسی داشته باشند؛ همانگونه که در برخی شهرهای کشور این مسئله اجرایی شده است.
به هر ترتیب، اگرچه نامه به دیدبانشفافیتو عدالت حرکت مثبتی محسوب می شود؛ ولی اعضای شورا می بایست پیش و بیش از آن از طریق سازمان های نظارتی چون سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و … اقدام کرده و یا از ابزارهای نظارتی خود استفاده می کردند.
