سازمان ملل، دولت های مختلف، صدها سازمان حقوق بشری و رسانه ها، کشتار گسترده مسلمانان در آفریقای مرکزی توسط مسیحیان تندرو را جنایت بزرگ، هولناک و اسفبار خوانده اند و در به در پی واژهایی بودند تا تا عمق ماجرا را توصیف کنند.

تصاویر و فیلم های بسیاری از اعضای گروههای مختلف شبه نظامیان مسیحی تندرو در فضای مجازی قرار گرفته است و آنان شادمان و خرسند در حالی که برخی نشانه های مسیحیت و کلیسایی را با خود دارند، مردان، زنان و کودکان مسلمان را به گونه ای می کشند تا دیدنی تر باشد.

کشاندن بدن های برهنه مردان و کودکان زنده و کشته شده در خیابان و خاک، هجوم مردان مسلح و شمشیر در دست به جمعیت فراریان و فرو کردن دشنه در سینه و سپس به آتش کشیدن و بریدن سر، فقط اندکی از این کشتار توسط تندروهایی است که خود را پیروان حضرت عیسی مسیح (ع) معرفی می کنند.

ردیف پیکرهایی از کشته شدگان بی سر و پا و جنازه های سوخته، مثله کردن همراه با چهره های خندان شبه نظامیان مقابل دوربین و نیروهای خارجی حاضر در محل های درگیری را هم می توانید ببینید.

در بین تمامی کشورهای آفریقایی، آفریقای مرکزی بیشترین زیان های دوران استعمار را از فرانسه مسیحی تجربه کرد تا این که سال 1960 که به استقلال رسید.

این جمهوری با حدود چهار میلیون و 500 هزار نفر جمعیت که 30 درصد آن مسیحی و 15 درصد مسلمان و بقیه آنیمیست هستند، اکنون شاهد کشتار روزانه و خاموش مسلمانان است.

جمهوری آفریقای مرکزی از دیرباز شاهد گرایش مردم به اسلام و حضور چند صد ساله مسلمانان بوده است که در کنار پیروان دیگر ادیان زندگی کرده و کلیساها و عبادتگاههای اسلامی همیشه نشانه وجود صلح و آرامش بوده است.

اما شکل گیری گروههای تندرو زیر شعارهای افراطیون مسیحی، سکوت معنادار کلیسا و تسلیح آنان توسط عواملی پنهان و آشکار، اکنون وضعیت را بگونه ای کرده که سازمان ملل پیامدهای این شرایط را هولناک خوانده است.

سازمان ملل اکنون پس از گذشت سال ها رسما تقصیر خود را در جریان کشتار 800 هزار توتسی در رواندا پذیرفته و اعلام کرده می توانست مانع این نسل کشی شود، اما اقدامی نکرد، اما این اعتراف دیگر درمانی برای قربانیان توتسی که بیشتر زن و کودک بودند و بازماندگان آنان نیست، ولی باز هم همین خطا در آفریقای مرکزی تکرار شده است.

اکنون کشتار خانه به خانه و حتی هجوم به اردوگاه مسلمانان آواره شده آفریقای مرکزی توسط مسیحیان تندرو با هدف پاکسازی دینی رخ می دهد، مانند آنچه که در میانمار اتفاق افتاد و نه سازمان ملل و نه برندگان جایزه صلح که برای یک موضوع ساده قضایی در یک کشور، کمپین به راه می اندازند، اقدامی نمی کنند.

جناب پاپ فرانسیس، در قلب رم به عنوان یکی از تاریخی ترین شهرهای جهان، واتیکان به عنوان کوچک ترین کشور با رهبری شما وجود دارد و واتیکان افزون بر مرکزیت کاتولیک ها، به علت برخورداری از شبکه منسجم کلیسایی، اسقفی و مالی با دیگر شاخه های مسیحیت در سراسر جهان ارتباط نزدیک و معنوی دارد.

پاپ عزیز، کلیسای سن پیترو نماد اصلی کاتولیکی و کوچه های سرشار از آرامش واتیکان نزدیک رودخانه رم، مقر اصلی جنابعالی است و هر سال میلیون ها گردشگر مسیحی و غیرمسیحی را به سوی خود می کشاند که فقط بیینده یک لحظه حضور عمومی شما، زیبایی بناها و صلیب های تاریخی هستند.

از سوی دیگر، در همین مکان اسنادی وجود دارد که محققان و کارشناسان بسیاری بویژه تاریخ نگاران جنگ دوم جهانی خواستار خروج آن از آرشیو فوق سری واتیکان هستند و بر این باورند که مستندات زیادی از همکاری مسئولان وقت کلیسای کاتولیک با حکومت بنیتو موسولینی رهبر حزب فاشیست ایتالیا و متحد جنگی آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی وجود دارد. جنگی که بین کشورهای مسیحی رخ داد و مرگ میلیون ها نفر و یکسان شدن چندین کشور غربی با خاک را در پی داشت.

هر چند مجموعه مدیریت واتیکان تاکنون با خواسته رازگشایی پژوهشی از این اسناد موافقت نکرده، ولی اثبات وقایع تاریخی چندان نیاز به مدرک ندارد و می توان به شواهد، نشانه های همکاری، سکوت ها یا چشم فروبستن بر اقدامات و جنایات جنگی قضاوت کرد.

جناب فرانسیس، این موارد دیگر تاریخ شده و نمی توان انکار کرد، ولی می توان از آن تجربه آموخت تا دوران سخت و کشتارها تکرار نشود.

براساس همین دیدگاه تجربه آموزی، همزمان با برنامه ریزی گسترده واتیکان بر مسیحی سازی آفریقا، در منطقه ای از همین قاره، مسلمانان در برابر صدها دوربین خبری و دیدگان ناظران خارجی قتل عام می شوند، ولی انفعال سازمان ملل همچنان ادامه دارد و در این میان هم واتیکان تاکنون برای اعلام یک موضع جدی، احساس نیاز نکرده است.

این روند در حالی ادامه دارد که کشتار روزانه مسلمانان در آفریقای جنوبی به صورت عادت روزانه تندروهای مسیحی در آمده و از سرخط خبری نیز خارج شده است.

شاید سکوت کلیسای واتیکانی در باره صدها پرونده مربوط به تخلفات اخلاقی کودک آزاری کشیشان در کشورهای مختلف که با شجاعت شما در عذرخواهی رسمی همراه شد و سوءاستفاده از میلیاردها دلار درآمد کلیسایی و کمک های کاتولیک ها در بانک مرکزی واتیکان، توجیهی هر چند اندک و مصلحتی داشته باشد، اما مرکز مذهب کاتولیک باید به کشتار در آفریقای مرکزی نگاهی دینی و سیاسی نداشته باشد و اندیشه انسانی را پاس بدارد، زیرا ادامه سکوت در برابر قتل عام ها در هر جای جهان به ویژه زنان، کودکان و حتی نوزادان، نه تنها توجیه ندارد، بلکه در کیش عیسوی گناهی بزرگ است.

جناب پاپ، با تکرار دو باره سلام یعنی آرزوی سلامتی برای جنابعالی و پیروان دین حضرت عیسی مسیح (ع)، مسئولیت واتیکان، هزاران اسقف و کلیسا در سراسر جهان فراتر از بناهای تاریخی و حفظ امنیت کوچه های پر آرامش واتیکان و حفاظت از پرونده های فوق محرمانه است.

هرچند مدت زیادی از آغاز قتل عام در آفریقای مرکزی می گذرد و واتیکان واکنشی نداشته، اما هنوز هم دیر نشده و دور از اظهارات ساده و چند جانبه، مواضع قاطع جنابعالی در محکومیت این اقدام، می تواند حداقل بر ناآگاهان پیرو مسیحیت که شریک در کشتارها هستند تاثیر داشته باشد، نفرت جهانی علیه این اقدامات را برانگیزد و مانع ادامه آن و در آینده نیز جلوگیری از تکرار کشتارهای مذهبی شود.

جناب پاپ، ادامه سکوت واتیکان، می تواند قضاوت تاریخی اروپا به علت روزهای سخت دوران تفتیش عقاید را تکرار کند که هنوز اسناد اقدامات سران وقت کلیسای کاتولیک و کشیشان عامل انکیزیسیون محرمانه است، ولی حقایق این دوران که محاکمه گالیله و اعدام جوردانو برونو به عنوان دو نمونه، به ضرب المثلی جهانی برای توصیف قوانین انکیزیسیون کلیسا تبدیل شده است، در تاریخ ثبت شده است.

کلیسای کاتولیک هرچند گالیله را وادار کرد از یافته علمی گردش زمین دور خورشید بازگردد، ولی نتیجه مقاومت جردانو برونو مجازات مرگ داشت.

براساس بررسی های تاریخی، یهودیان از گروه پرشمار قربانیان کلیسای کاتولیک در دوران تفتیش عقاید بودند که به ویژه در اسپانیا زنده زنده سوزانده شدند و بازماندگان نیز مهاجرت کردند. هر چند سال ها بعد خوان کارلوس اول پادشاه اسپانیا در سال ۱۹۹۲ از مهاجرت کرده ها خواست به وطن بازگردند، اما بسیاری آن را رد کردند.

از دیگر قربانیان تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک می توان به مسلمانان، والدوسیان، فراتیچلی ها، شوالیه های هیکل، پروتستان ها و همچنین چهره های برجسته مختلفی از جمله ژاندارک بانوی مبارز و قهرمان ملی فرانسه، یان هوس، جیرولامو و ساوونارولا اشاره کرد.

مشرق نیوز- هادی مولوی نیا