چند وقت پیش مطلبی را در سایت خوندم که اشاره ای داشت به قسمتی از سخنان حضرت آقا با موضوع سبک زندگی و این پرسش که چرا ما در کار گروهی ضعیفیم؟ سوالی که بار ها و بارها تجربش کردیم؟ چه باید بکنیم؟ مشکل کار کجاست؟ چرا همیشه خوب شروع می کنیم اما آخر کار ناراضی؟ آیا تجربه کار گروهی ما لنگ میزنه؟ که فکر نمی کنم اینطور باشه! پس مشکل چیه؟ بررسی دلایل این مسئله جای زیادی برای کار کردن داره اما چند نکته ای در این زمینه به ذهنم میرسه که فکر می کنم مطرح کردنشون بد نباشه.
قبل از این که وارد بحث بشم لازمه این مسئله رو یادآوری کنم، ما برای پیشرفت در هر مسیری نیاز به ارزیابی گذشتمون داریم این که ما فقط برنامه ریزی کنیم بعد بریم دنبال کار کافی نیست. شاید مهمترین مشکل کار ما هم همین جا باشه که ارزیابی عملکردمون رو فراموش می کنیم، ارزیابی عملکرد گروه حین کار و بعد از کار، گاهی لازمه بشینیم بررسی کنیم تا ببینیم مشکل کار ما کجا بوده.
اما مهمترین اصل در کار گروهی مشورت پذیری و تصمیم گیری جمعیه؛ پیامبر همیشه برای تصمیم گیری در مسائل با اصحاب خود شورا تشکیل می دادند که اصحاب چه بکنیم؟ حتی گاهی خود پیامبر نظری مخالف اکثریت جمع داشتند، مثلا در جنگ احد پیامبر و بیشتر سالخوردگان مدینه نظرشان این بود که در مدینه بمانیم و از شهر دفاع کنیم اما جوان ترها که به رگ غیرتشان برمی خورد می گفتند ما در شهر بمانیم تا بیایند محاصره مان کنند؟! در نهایت تصمیم بر این می شود که بیرون از شهر برای دفاع بروند، غرض این که تشکیل شورا همیشه جزء سیره پیامبر بوده؛ کار جمعی نیاز به تصمیم گیری جمعی داره تا از بین نظرات در نهایت بهترین تصمیم گرفته بشه. گاهی ممکنه دیگران نکاتی رو ببینند که ما به اون مسائل توجهی نداشتیم. پس اولین لازمه کار گروهی مشورت پذیریه.
مسئله بعدی برنامه ریزی و هماهنگی هم زمان با همه، یکی از اشکالات کار هم همین جاست، اگر قرار باشه هرکس بره دنبال کار خودش نمیشه، یک سیستم بلادرنگ کارخونه یا یک سیستم ساده مثل دوچرخه رو در نظر بگیرید که هر کدام از اجزا کاملا هماهنگ و برنامه ریزی شده کنار هم کار می کنند توی کار جمعی هم اگر هرکس وظایف خودش رو بدونه ممکنه خیلی از مشکلات اصلا پیش نیاد مثلا یکی از مواردی که بارها و بارها تجربش کردیم این که همه با هم هجوم ببریم سمت یک کار و کارهای دیگه رو فراموش کنیم، به یک کار اولویت بدیم و کارهای دیگه از یادمون برند. البته وجود ناهماهنگی بین اعضاء گروه دلایل مختلف و متفاوتی میتونه داشته باشه این جاست که نیاز به ارزیابی گروهی هست تا دلایل نا هماهنگی ها پیدا بشه. این رو هم بگم، ایجاد هماهنگی بین اجزاء یک گروه نیاز به یک مدیریت قوی هم داره.
یکی دیگه از مشکلاتی که در کار گروهی با اون مواجه هستیم عدم مسئولیت پذیری اعضاء، افراد دغدغه ای برای مسئولیتی که برعهده شان هست ندارند من راه حلی برای این مسئله به ذهنم نمیرسه اما شاید یکی از دلایلش این باشه که کار رو جدی نمی گیریم و باید برای این مسئله فکری بشه.
تکروی و تکبر ممنوع! گاهی ما در کار گروهی به دنبال اثبات کردن خودمون هستیم گاهی هم غرور می گیردمون، گاهی هم به همین دلیل فرصت و اجازه کار کردن رو هم از دیگران می گیریم این ها از آفات کار جمعیه که باید جلوش گرفته بشه.
نکته بعدی این که فرصت کار کردن رو به همه بدیم حتی افرادی که توی کار از خودمون ضعیف تر می بینیم ، فرصت رشد کردن رو به اون ها هم بدیم گاهی می خوایم کارها دقیق منظم و به بهترین نحو ممکن انجام بشه این سخت گیری ها در خانم ها هم بیشتر دیده میشه اما شاید برامون بهتر باشه اجازه بدیم از کیفیت کار کم بشه تا به جاش تربیت نیرو داشته باشیم، ایجا با قاطعیت میگم لازمه که گاهی کارها به وفق مراد ما پیش نره تا به اهداف بلند تری برسیم.
فرصت اشتباه کردن رو به همه بدیم، یک اشتباه قرار نیست زمین رو به آسمون بدوزه، نتیجه هر اشتباه یک تجربه است و خود فرد هم باید نتیجه رو ببینه. جلوی تکرار اشتباه باید گرفته بشه اما لازم نیست با هر اشتباهی برخورد کنیم.
در کار جمعی ممکنه اختلافات و دلخوری هایی هم پیش بیاد که لازمه جنبه و ظرفیت خودمون رو بالا ببریم. جنگیدن در جبهه جنگ نرم کار هرکسی نیست، کار آدم های نازک نارنجی که با اولین ناملایمت کنار می کشند نیست. در کار گروهی داشتن صبر و گذشت یکی از ملزومات کاره، پس باید تحملمون رو بالا ببریم.
اینها چند نکته ای بود که به ذهن من می رسید در کار گروهی هم باید اهداف بلند مدت داشت و هم باید پله های کوچیک جلوی پامون رو ببینیم.
