سؤال:
آیا علاوه بر روایات 《مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا》در زمینه‌ی اینکه اگر عدّه اى بر صلاح توافق کنند، آن حضرت ظهور مى کند، روایتی هم وجود دارد؟
جواب:
بله، از ناحیه ى مقدّسه وارد است که:
«لَوْلا شیعَتُنا اتَّفَقُوا…»( متن توقیع شریف به این صورت است: «وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّه لِطاعَتِهِ ـ عَلَى اجْتِماعٍ مِنَ القُلُوبِ فِى الوَفاءِ بِالعَهْدِ عَلَیْهِمْ، لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقائِنا، وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَهُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى حَقِّ الْمَعْرِفَهِ وَ صِدْقِها مِنْهُم بِنا.»؛
اگر شیعیان ما ـ که خداوند آنان را به اطاعت از خود موفق گرداند ـ دل هایشان بر وفاى به پیمانى که بدان موظف هستند، اتفاق مى کردند، قطعا توفیق ملاقات با ما براى آنان به عقب نمى افتاد، و قطعا سعادت مشاهده ى ما، بر اساس معرفت دقیقى و صداقت دل، به زودى براى آنان حاصل مى شد.
منبع حدیث:
احتجاج، ج 2، ص 498؛ ج 53، ص 176؛ خرائج، ج 2، ص 902
