محیط بانان، تنها در برابر زبانه های آتش/جنگل های حفاظت شده ی دزفول در گمنامی، بی سر و صدا می سوزند!

به گزارش دزمهراب جنگل های پارک ملی و منطقه ی حفاظت شده دز برای پنجمین بار در دو هفته ی اخیر دچار آتش سوزی شدند که در این هفته سه روز بصورت متوالی در نقاط مختلف جنگل این آتش سوزی ها ادامه داشت و به دلیل نبودن امکانات ، پس از ساعت ها تلاش، محیط بانان توانستند آتش را مهار کنند.

این آتش سوزی ها که موجب سوختگی بیش از 500 اصله از درختان جنگل و جانوران مختلف شد، برای محیط بانان و رئیس پارک ملی دز نیز در هنگام مهار آتش جراحاتی را به همراه داشت.

مدیر انجمن سفیران بانگ زمین در مصاحبه با خبرنگار دزمهراب در این باره گفت: در روز های گذشته حدود 8 فقره آتش سوزی در جنگل ها و منطقه ی حفاظت شده دز، سوم شعبان و زاویه ها در دزفول رخ داده است.

هدی نیکوراد با اشاره به اینکه تا کنون دو جلسه ی مدیریت بحران در ارتباط با این اتش سوزی ها در فرمانداری برگزار شده است ادامه داد: کمبود امکانات از جمله دمنده، آتش کوب و کوله پشتی به مسئولین و ادارات مربوطه اطلاع رسانی شده اما همچنان اقدامات موثری در این باره صورت نگرفته است.

وی تأکید کرد: امکان ورود ماشین آتش نشانی به اکثر مناطق جنگلی وجود ندارد و تنها راه مقابله با آتش، وجود تجهیزات انفرادی برای محیط بانان و سایرین است.

نیکوراد افزود: با توجه به اینکه تا کنون امکانات مورد نیاز برای مقابله با حریق تهیه نشده است ، یکی از فعالین محیط زیست دزفول به صورت داوطلبانه و خودجوش در حال جمع آوری کمک های مردمی برای تامین این کمبودهاست.

این فعال محیط زیست در رابطه با عوامل آتش سوزی جنگل ها بیان کرد: عمده ی این عوامل عمدی و با هدف تصرف زمین های جنگلی یا بر اثر اختلافات قومی و یا آتش زدن عمدی جنگل و پس از آن تصرف زمین جنگل برای کشاورزی است.

مدیر انجمن سفیران بانگ زمین خاطرنشان کرد: تا کنون از سوی ادارات مربوطه علیه عاملان آتش سوزی ها شکایت و پیگیری هایی صورت گرفته اما با توجه به عدم وجود قوانین سخت گیرانه در این رابطه، این شکایت ها به نتایج مطلوبی نرسیده و موثر واقع نشده است.

نیکوراد در پایان گفت : در جنگل های سوم شعبان وضعیت متفاوت است و معمولا عوامل طبیعی و یا عوامل انسانی بصورت غیرعمد باعث آتش سوزی می‌شوند.

گفتنی است جنگل های دز تنها جنگل های باقی مانده ی نیمه گرمسیری ایران هستند که حدود 17 هزار هکتار و 150 کیلومتر وسعت دارند که قریب به 5 هزار هکتار آن پارک ملی است که زیستگاه گونه ی در حال انقراض گوزن زرد ایرانی می باشد.