به گزارش فرهنگ نیوز: مساله حجاب، یکی از مسائلی است که در طی دوران های مختلف مورد هجمه های داخلی و خارجی قرار گرفته است. حجاب که یکی از واجبات دینی مسلمانان است، از بروز بسیاری از معضلات اجتماعی جلوگیری کرده و مانند سدی در مقابل امیال حیوانی مقاومت می کند. از این رو دشمنان اسلام در طی دوران همواره در پی مخالفت با حجاب برآمده و حتی به دادن تئوری های مختلف روی آورده و حتی عده ای روشنفکر نما در داخل ملل مسلمان نیز سعی به تکرار نظرات منحرف و ضد دین مستکبران داشته اند. در این نوشتار به بررسی اجمالی توطئه های انجام شده بر ضد حجاب در کشورمان ایران می پردازیم.
توطئه ی برنامه ریزی شده
توطئه کشف حجاب توسط رضا خان و با حمایت انگلیس و فرانسه کلید خورد. در این طرح خارجیان مقیم ایران در خیابانها با پوشش های غربی حضور می یافتند و به مرور پس از سفر رضاخان به ترکیه در سال 1313 و مشاهده تغییرات دولت لائیک آن کشور برای اسلام زدایی روز 17 دی ماه 1314 قانون کشف حجاب زنان را به طور رسمی اعلام نمود.
در این روز جشنی به ابتکار وزیر فرهنگ فراماسونر رضاخان- علی اصغر حکمت- برگزار شد که در آن خود و همسر و دخترانش (بدون حجاب) حاضر شدند و دوره ای سیاه در تاریخ ایران آغاز شد. از آن پس بود که ماموران حکومتی خشونت های معروفی که در تاریخ ثبت شده است برای کشف حجاب در کوچه و خیابان و … آغاز نمودند.
موضع دولت های پس از انقلاب درخصوص حجاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی پایبندی به ارزش‌های اسلامی و رعایت حجاب و عفاف جان تازه‌‌ای گرفت به گونه‌ای که ملت شاهد گرایش تعداد زیادی از زنان کشور به سمت چادر بودند. با رای بیش از 98 درصدی مردم به جمهوری اسلامی، مردم بار دیگر بر خواست خود مبنی بر اسلامی شدن فضای کشور تاکید می کنند.
پس از پیام حضرت امام خمینی(ره) در خصوص حفظ حجاب شرعی در ادارات از 14 تیر 1359 ورود زنان بی حجاب به ادارات و سازمان های دولتی ممنوع شده و زنان موظف می شوند تا ضمن پوشیدن لباسهای آستین بلند، روسری نیز به سر کنند. از رمضان سال 60 نهادهای نظارتی و قضایی تلاش می کنند تا با وضع قوانین با مظاهر منکرات خصوصا بی حجاب برخورد کنند لذا بر اساس قوانین جدید، اماکن عمومی موظف به نصب تابلوهایی با مضمون «عدم پذیرش افراد بی حجاب» می شوند.
دوران سازندگی:
دولت سازندگی با در پیش گرفتن سیاست تساهل فرهنگی زمینه را برای رشد ناهنجاریهای پوششی در سطح جامعه مهیا کرد. از سوی دیگر تهاجم فرهنگی دولت های غربی از سال 70 زمینه بی حجابی در بستر جامعه را فراهم نمود.
آقای هاشمی در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی به صراحت می گوید: «مانتو از نظر ما ایرادی ندارد و برای محیط های دانشگاهی نیز بدون اشکال است». هر چه به سالهای پایانی دولت سازندگی نزدیک تر می شود شیب بدحجابی در جامعه تندتر می شود. چنانکه «صفارهرندی» با اشاره به خاطره‌ای از جلسه هیات‌دولت در دوران ریاست‌جمهوری هاشمی‌رفسنجانی چنین بیان می کند: «روزی در جلسه هیات‌دولت یکی از مسوولان از بی‌حجابی خانم‌ها در ایران گلایه کرد که در پاسخ رئیس‌جمهور با خنده‌ای گفت که بگذارید اینها راحت باشند تا در کشور سرمایه‌گذاری کنند.»
دوران اصلاحات
با روی کار آمدن دولت اصلاحات که شعار آزادی را سرلوحه سیاستهای خود می دانست «آزادی زنان» با تفاسیر سکولار در جامعه مطرح می شود. روز به روز مردم شاهد آن هستند برخی در دولت اصلاحات با تمسک به شعار آزادی زنان، بی حجابی را در جامعه توسعه می دهند.
اعتراضات مردمی از تریبون نماز جمعه بلند می شود. اما اصلاح طلبان با در اختیار داشتن رسانه ها مانع رسیدن صدای معترضان می شوند؛ تا آنجایی که وزیر ارشاد دولت اصلاحات اعلام می کند که بایستی درباره حجاب از مردم نظرسنجی صورت گیرد.
شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 82 طرحی را با عنوان «توسعه حجاب و عفاف» به تصویب میرساند؛ اما در دولت اصلاحات از اجرای آن خبری نمی شود.
دولت نهم و دهم
در این دولت نیز علیرغم تصویب قانون گسترش راهکارهای اجرایی عفاف و حجاب ، عزمی برای سامان دادن به وضع حجاب و رسیدگی به منشاء ترویج بی حجابی دیده نمی شود.
زمزمه هایی از درون دولت به گوش می رسد: «مشکل ما موی دختران نیست»، «پیش از برخورد با بدحجابی باید منکر بودن آن در جامعه جا بیفتد». برخی عناصر نزدیک به دولت با طرح این گونه سخنان از عدم ضرورت برخورد با بدحجابی سخن می گویند؛ اسفندیار رحیم‌مشایی از نحوه برخورد پلیس در مواجهه با مصادیق بدحجابی انتقاد می کند و می گوید: «این روش پلیس مورد قبول نیست و بنده مخالف هستم چون برخورد پلیسی در یک حوزه فرهنگی جواب نمی‌دهد.»
با نزدیک شدن به ایام انتخابات 88 دولت صراحتا مخالفت خود را با اجرای طرح گسترش فرهنگ و عفاف اعلام می کند و با دستور مستقیم رییس جمهور این طرح تعطیل می شود. بعد از گذشتن روزهای پرالتهاب پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88، خبری از حضور گشت‌های ارشاد در خیابانها نمی شود. در این میان وزارت کشور نیز در گزارشی عجیب و قابل تامل سال 88 را بهترین سال در حوزه عفاف و حجاب اعلام می کند.
بیانات مقام معظم رهبری در خصوص دلیل مبارزه با حجاب
مساله این است که فرهنگ غربی برای اینکه جای خود را باز کند در جامعه ی انقلابی ما و سیاست های غربی برای اینکه نفوذ خودشان را باز یابند، در کشور انقلابی مسلمان باید نسل جوان را به همان آرزو ها و شهواتی که در همه ی دنیا جوان ها را دارند با آنها سرگرم می کنند، سر گرم کنند. 1365/8/23
از آنچه پشت سر این بد حجابی هاست می گویم . بد حجابی یا حرف زدن یک دختر و پسر توی خیابان که شما می بینید جوان های حزب اللهی ما را اذیت می کند یا خانواده شهید را ، این ظاهر کار است، این روی کار است. پشت پرده یک شبکه ی خطرناک فساد است که از سوی تمام سیاستگذاران غربی ضد اسلامی این شبکه دارد تقویت می شود و برای این است که مردم را بکشانند به فساد و آن حرکت قاطع انقلاب را در جلوگیری از فساد خنثی کنند، یک ضد حمله در مقابل انقلاب اسلامی است در حقیقت و دارند سرمایه گذاری می کنند که بتوانند جوان های ما را فاسد کنند. … حتی آنهایی که به اصطلاح چپ اند و برای خودشان خودشان را انقلابی می دانند، حتی به وسیله ی آنها هم این کار الان در جامعه ما ترویج می شود. 1365/5/31
بی حجابی، تیری به قلب جامعه
هرچند پس از انقلاب اسلامی، برنامه های مختلفی برای ترویج حجاب اجرا شده است، اما نهادینه نشدن فرهنگ و فلسفه حجاب در جامعه و مخصوصا در بین قشر نوجوان و جوان، نشان از کافی نبودن این برنامه ها و عدم عزم راسخ مسئولان در این زمینه دارد. لذا لازم است برنامه طولانی مدت و با راهکارهای عملی توسط متخصصان امر تدوین شده و نهاد های قانون گذار و مجری نیز با تمام توان نسبت به اجرای آن اهتمام ورزند.
حجاب که یکی از مهمترین عوامل کاهش فساد های اخلاقی در جامعه است، باید توسط همه مردم و مسئولان به عنوان سپری در مقابل تهاجم فرهنگی و رذایل اخلاقی دانسته شود تا همه با هم برای ترویج آن دست به کار شوند. در چنین مواردی که بدنه اجتماع با آن درگیر است، مشارکت و مسئولیت مردم نقش بسیار موثری دارد و باید در برنامه ها به آن توجه ویژه ای شود.
عطر نجابت یاس
موریانه ها، ساقه های ریشه دار را جویده خواستند بی آنکه بدانند درختی که شاخه هایش بوی عطر نجابت یاس می دهد، به این سادگی ها از دست نمی رود. مگر نه آنکه زنان ما، نجابتشان را با خون غیرت مردانش آبیاری کرده اند؟! هیچ طوفانی، حتی به سهمناکی این گردبادهای پر از بی خبری، نمی تواند آن را از جای بکند.
