دزمهراب :بازار پایان نامه نویسی داغ است . مدرک گرایی بر جامعه حکمفرماست . در پس زمینه ی ذهن مردم برتری به مدرک بهتر داشتن است . بهترین سال های جوانی وقف رقابتی سخت بر سر چند صدم معدل می شود و برنامه ریزی جدی برای کنکور های پیاپی ؛ کارشناسی ،کارشناسی ارشد ، دکترا . اگر اوضاع خوب بود و شغلی احراز شد همین روال رقابتی در مسیر شغلی برقرار است . اغلب این رقابت ها سالم نیست ؛ لابی گری و فساد اداری برای کسب موقعیت بهتر فراگیر است .
اولین مکان خشت کج این بنا مدرسه است! از روز اول به ما گفتند برای اینکه آدم خوبی شوید و به درد جامعه بخورید باید درس بخوانید . برای اینکه قلب پدر و مادرتان شاد شود و مایه ی فخرشان باشید باید درس بخوانید . هر چه بیشتر بهتر ! هر کس شاگرد اول شد برتر است ! تمرکز روی یادگیری بیشتر حساب و هندسه و طبیعیات است . درس دینی هم داریم که یادمان نرود خداپرستیم ، زنگ پرورشی گذاشته ایم تا توجهی به اخلاق و مهارت های فردی داشته باشیم . ولی شاگرد اول شدن مهمتر و وقت گیرتر است . مؤسسات آزاد آموزشی رونق بسیار یافته اند ، شاید بتوان گفت مراجعه ی دانش آموزان به این مراکز بیشتر است تا به مساجد . همین روال در دانشگاه ادامه می یابد . آن قدر فرزند ادم درگیر برتری های دنیوی می شود که رشد معنویش در حاشیه قرار می گیرد . زیرا کسب مقام بهتر آرمان فرد شده است. کم تر کسی در این میدان رقابت های دنیوی از خود می پرسد ： (( راه سعادتمند شدن همین است؟ ))
هر کس که تقوایش بیش تر باشد نزد خداوند جایگاهش برتر است . برتری در دنیایی که به اندازه ی کم تر از چشم بر هم زدن در آن هستیم نباید به برتری تقوای ما ارحجیت داشته باشد . رقابت سالم و تلاش برای برتر شدن خوب است اما نه اینکه جای هدف اصلی تعلیم و تربیت در مدارس یعنی تلاش برای تکامل انسان را بگیرد . همین خشت کجی است که بنا را تا آخر کج می برد . اتفاقی که متأسفانه در جامعه ی ما رخ داده است .
