رحمان سیفیآزاد نویسنده فیلم تلخ و سیاه «من مادر هستم» که سال گذشته اکرانش موجب خشم گروه زیادی از علاقمندان به سینمای ملی و ارزشی شد و آنها را مجبور به واکنش کرد؛ شاید به عنوان یکی از مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید منصوب شود.
این روزها از سازمان سینمایی زمزمههایی مبنی بر احتمال دعوت از محمد آفریده برای ریاست انجمن سینمای جوانان ایران و یا بنیاد سینمایی فارابی و نیز انتخاب رحمان سیفی آزاد به عنوان معاون آثار و فعالیتهای سازمان سینمایی در دولت «تدبیر و امید» شنیده میشود.
شایعاتی که حتی زمزمه آن نیز خطرناک و برای علاقمندان سینمای ملی تلخ و غیرقابل تحمل است.
وضعیت محمد آفریده مشخص است و استفاده از او به عنوان یکی از مدیران مهم سینمایی هیچ توجیهی ندارد. آخرین افتخار آفریده ساخت فیلم «یک خانواده محترم» با سرمایه ایرانی-فرانسوی بود که در آن به حضرت امام، شهدا، دفاع مقدس و مردم ایران توهین شده و در فرانسه نیز توسط کمپانی فرانسوی پخش شد.
او که سابق بر این رییس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود و تولیداتش در این مرکز نیز نشان دهنده نوع نگاه وی بود در آخرین فعالیت سینماییاش با تولید فیلم ضد ایرانی «یک خانواده محترم» با سرمایه ایرانی-فرانسوی به شکل عریانتری نوع افکار خود را نشان داد.
اما در مورد رحمان سیفی آزاد هم اوضاع بهتر از این نیست. او نویسنده فیلمی است که سال گذشته اکرانش موجب اعتراض گروه زیادی از علاقمندان به سینمای ملی و ارزشی شد و آنها را مجبور به واکنش کرد.
زمانیکه فیلم «من مادر هستم» اکران شد و اعتراضها نسبت به آن بالا گرفت اگرچه بعضیها با آسمان ریسمان بافتن سعی میکردند از بعضی مواضع فیلم حمایت کنند اما همه متفقالقول بودند که این فیلم تلخ و سیاه است. فیلمی که در آن قصاص عامدانه و بیپروا مورد تهاجم قرار گرفته و بسیاری از هنجارهای سینمای ایران را شکسته بود. از نشان دادن صحنههای مشروبخواری تا استفاده از کلمات و جملات سخیف و نشاندادن روابط غیراخلاقی. فیلمی که قاطبه سینماگران و حتی دستاندرکاران ساختش معتقد بودند دیدن آن به لحاظ اخلاقی (و نه به خاطر نمایش ترس یا خشونت) برای افراد زیر 16 سال ممنوع است و ممکن است باعث رواج، تسری و بروز بعضی ناهنجاریها در جامعه شود.
نویسنده این فیلم تلخ و سیاه، رحمان سیفی آزاد بود که نهتنها بهخاطر ساخت این فیلم سرزنش نشد بلکه همکاریاش با بعضی ارگانهای فرهنگی بیش از قبل شد.
سیفی آزاد پیش از «من مادر هستم» نیز قصه پریا را با بهعنوان نویسنده با جیرانی کار کرده بود و حالا هم قصه دوگانه فیروز را که به گفته او یک کمدی دینی(!) است و احتمالا بیحاشیه هم نخواهد بود، مجددا با جیرانی کار میکند.
قصه پریا هم جدای از حاشیهای که داشت و نویسندهای مدعی شده بود سیفی قصه فیلمش را از او سرقت کرده است در نوع خود قابل توجه بود.
فیلمی متعلق به سخیفترین قسمت از دایره فیلمهای سینمای بدنه که با اتکا به انواع فرمولهای فیلمفارسی صرفا دغدغه گیشه داشت و فروش.
و حالا با این اوصاف شنیدن اینکه نویسنده فیلم تلخ و سیاه و هنجار شکن «من مادر هستم» قرار است به عنوان یکی از مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید منصوب شود عجیب و نگرانکننده است.
شاید در صورت محقق شدن این شایعه و انتصاب سیفیآزاد به عنوان معاون آثار و فعالیتهای سازمان سینمایی، یا باید تعریفمان را از «امید» عوض کنیم و یا منتظر «امیدهای تلخ و سیاهی» باشیم که قرار است فضای سینمای ایران را در چهار سال آینده دربرگیرد.
فارس