وقتی بیش از ده سال پیش دوایی فر برای اولین بار شهردار دزفول شد و با کارهای پرشتابش البته با تمامی انتقادات(به خصوص در عرصه فرهنگ)، سیمای شهر را عوض کرد، بدون اغراق روح کار و تلاش در دزفول دمیده شد.
از طرفی همه خوشحال از انجام کارهای عمرانی و از طرفی ناراحت که واقعا قبل از او شهرداران چه می کردند! دوایی پس از چند سال از شهرداری بنا به دلایلی کنار گذاشته شد اما فرزند ۲۵ ساله اش با اعتبار پدر با رای بالا و نفراول به شورای شهر رفت که نشان از قدرشناسی مردم دزفول از کارهای عمرانی وی داشت، در حالیکه که گویا شباهت خاصی بین پدر و پسر نبود!
دوایی فرِ پدر چندسالی تجربیات نه چندان موفقی در اهواز و خرمشهر داشت و سپس به لطف خاطره بسیار خوب و کارهای عمرانی اش برای دزفول، ایضا حضور پسر و کسانی که از ایشان در انتخابات شورای شهر حمایت کرده بود در شورای شهر، دوباره شهردار شد!
اما انگار این دوایی با آن دوایی چندسال پیش متفاوت بود! آن دوایی پرتلاش، بی حاشیه، و اکثرا درحال احداث یا افتتاح، گویا کم کم رو به زوال می رفت و یا حداقل اندکی از آن باقی مانده بود!
از یک سو عده ای مشغول قدیس سازی از وی بودند! و از سوی دیگر عده ای باعث و بانی تمام مشکلات دزفول را دوایی می دانستند! و عده ای دیگر هم که این وسط منتظرِ گرفتنِ ماهی از آب گل آلودِ قومیتگرایی بودند! در این فضا نه نقد سازنده ای میشود کرد و نه دو کلمه حرف حساب میشود زد و اینگونه است که فضای رسانه ای به دوگانه تخریب و تقدیس تبدیل میشود حقیقت رنگ می بازد و واقعیت کتمان می شود.
در هر حال حاشیه های فراوانی گریبانگیر دوایی شد و او را مشغول کرد مثل بازنشستگی، قضیه تابلو، پروژه های نیمه کاره و مشکل دار، استخدامی ها، کوی حافظ، معابر شهری، شورای شهر و … برخی طرح های شکست خورده مثل چاه طاووس و آوردن آب دز درون شهر، معضلات درختان کنوکارپوس، بدهی های شهرداری و …، همچنین برخی برخوردها با منتقدان و عدم پاسخگویی مناسب، کم کم نشان داد که این دوایی آن دوایی سالها پیش نیست گویا تعریف و تمجیدهای بی رویه کار خود را کرده بود! همه این ها نشان داد که دزفول نیاز به دوای تازه، هوای تازه و انرژی جوان و تازه دارد!
حال که دوایی فر به پایان کار خود در سمت شهردار دزفول رسیده است امید است با استفاده از تجربیات مثبت و ارزنده وی در امور عمرانی، فردی جوان، پرانرژی و بی حاشیه که در دزفول کم نداریم جایگزین وی شود! و نشان دهد نسل جدید مدیران دزفول پایانی بر حاشیه ها و قدیس سازی ها بوده و دوای شهر نیمه بیمار دزفول هستند.
